Özet

Amaç: Ünitemizde kaydedilen peritonit atakları irdelenerek kültür pozitifliğiyle diyalizat örneğinin alım ve ekim yöntemi arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. 

Yöntemler: 103 hasta geriye dönük olarak incelendi. Klinik bulgular, periton sıvısındaki hücre sayımı, kültüründe üreyen mikroorganizmalar, uygulanan tedavi rejimine yanıtlar kaydedildi. Peritonit atakları 2008 yılından önce ve sonra olmalarına göre iki gruba ayrılıp, kültür pozitifliği oranları karşılaştırıldı.

Bulgular: Toplam 103 hastanın (ortalama tedavi süresi 23.79 ± 18.23 ay) 245.72 hasta ayı olan izlem süresi boyunca 80 peritonit atağı kaydedildi. Hasta başına düşen peritonit sayısı 0.78 olup 30.63 hasta ayında bir peritonit görüldü. 2008 yılından önce kültür pozitiflik oranı %39.21 iken 2008 yılından itibaren %55.17’ye yükseldi (p<0.001). 

Sonuçlar: Literatürde %20’ye varan oranlarda bildirilen kültür negatifliği, tedavinin etkinliğini azalttığı gibi, antibiyotiklere bağlı ototoksisiteye, rezidüel renal fonksiyonların azalmasına, sekonder fungal peritonitlerin gelişmesine ve vankomisine dirençli enterokok suşlarının sıklaşmasına neden olabilir. Kültür negatifliğinin başlıca sebepleri örneğin alınma tekniğiyle yakın zamanda antibiyotik kullanımıdır. Gereksiz antibiyotik kullanımının önlenmesi ve çalışmamızda olduğu gibi kültür tekniklerinin geliştirilmesiyle kültür pozitifliği oranı artırılabilir.