Özet

Amaç: Viral hepatit karaciğer kanserinin ve yine karaciğer naklinin önde gelen nedenidir. Bu çalışmanın amacı, 2007 ve 2011 yıllarında Şanlıurfa’daki pratisyen hekimlerin viral hepatitlerle ilgili bilgi düzeylerindeki değişimin gösterilmesidir.

Yöntemler: 2007 yılında viral hepatitlerle ilgili düzenlenen bir hizmet içi eğitim toplantısına kent merkezinden 94 pratisyen hekim katılmıştır ve katılımcılara anket uygulanmıştır. 2011 yılında bir başka hizmet içi eğitim toplantısı öncesinde aynı anket il merkezi ve ilçelerde görev yapan 233 aile hekimine tekrar uygulanmıştır.

Bulgular: Hekimlerin, 2007 yılında %59.6’sı, 2011 yılında %55.4’ü viral hepatitlerle ilgili bilgi düzeylerini yeterli bulduğunu ifade etmiştir. Yıllara göre hekimlerin viral hepatit tiplerini bilme düzeyinde anlamlı bir değişme olmazken (p<0.05), 2011 yılında hepatit G virusu hakkında bilgi sahibi olma yüzdesinin %0,0’a düşmüş olması dikkat çekmektedir (p<0.05). Gebe kadınlara HBsAg testi yapılması gerektiğini belirtenler, 2007 yılında %94.7 iken 2011’de %97.4 olarak saptanmıştır. Gebe kadınlara hepatit B aşısı uygulanabileceğini belirtenler 2007 yılında %64.9 iken, 2011’de %75.8’e yükselmiştir. Kronik hepatit B ve C tedavisi başarısının çok yüksek olduğunu belirtenlerin düzeyi her iki yıl için sırasıyla %9.6 ile %30.5 arasındadır. Analiz edildiğinde iki yıl arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0.05). Akut viral hepatitlerin bildiriminin yapılması gerektiğini belirtenler, her iki yılda da %70’lerde kalmış olup, yıllar arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0.05).

Sonuçlar: Birinci basamak sağlık hizmeti veren pratisyen hekimlerin, viral hepatitler hakkında bilgi düzeylerinin yeterli olmaması, bu bilgi eksikliklerinin düzeltilebilmesi için hizmet içi eğitimin gerekliliğini düşündürmektedir.